Endodoncja jest to dział stomatologii zachowawczej zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem chorób miazgi zęba oraz rozpoznawaniem i leczeniem chorób tkanek okołowierzchołkowych. Podstawową metodą leczenia jest tu leczenie kanałowe. Wykonuje się je za pomocą bardzo cienkich narzędzi piłująco-penetrujących. W nowoczesnej endodoncji do kontroli leczenia wykorzystuje się mikroskopy operacyjne oraz endometry. Mikroskopy endodontyczne umożliwiają operatorowi wgląd do wnętrza komory zęba i kanałów, endometry zaś to elektroniczne urządzenia dające możliwość dokładnego pomiaru głębokości kanału zębowego. Następnie kanały wypełniane są za pomocą uszczelniaczy. Równolegle w leczeniu z mikroskopem i endometrem stosowana jest diagnostyka RTG.
Leczenie endodontyczne jest zalecane przy bardzo głębokich ubytkach próchniczych, martwicy miazgi, po złamaniu lub zwichnięciu zęba, ze wskazań protetycznych – przed wykonaniem korony lub mostu.
Przeciwwskazaniami do leczenia endodontycznego są osoby z grupy ryzyka (choroby serca, naczyń, zaburzenia metaboliczne), osoby ze złą higieną jamy ustnej oraz brakiem motywacji.
Usuwanie ciał obcych z kanału:
– wkład srebrny
– złamane narzędzie:
1.
2.
3.
4.
5.
Złamane narzędzie Po usunięciu Złamane narzędzie i wkład
6.
Przed Po
Udrażnianie obliteracji kanałów:
Leczenie kanałowe
Resorpcja wewnętrzna korzenia
1.
2.
Przed Po
3.
Przed Po
Po 6 miesiącach
Leczenie zmian zapalnych:
Przed leczeniem: Po leczeniu:
W trakcie leczenie: Po leczeniu – kanał zabezpieczony materiałem MTA:
Leczenie kanałowe c.d.
Kanały zagięte
